Światowy rząd
Globalną politykę prowadzi Komitet, który nazywa się Klub 300. Członkowie tego komitetu nazywają siebie Olimpianami. Organizacja ta powstała pod koniec XIX wieku w ramach globalnych planów angielskiego polityka Cecil Rhodesa (1853-1902), który wzbogaciwszy się w płd. Afryce, dostał się w 1881r. do parlamentu Przylądka Dobrej Nadziei, a w latach 1890-96 został jej prezydentem. Finansowany przez NM Rotschild&sons, Cecil Rhodes wykupił w 1888 roku wszystkie akcje wydobycia diamentów w okolicy Kimberley.
Jego monopol na dostawy diamentów na światowe rynki został przypieczętowany w 1889 roku w ramach partnerstwa strategicznego z siedzibą w Londynie Diamond Syndicate, z którą zgodził się kontroli podaży świecie w celu utrzymania wysokich cen. Cecil Rhodes był jednym z najbardziej konsekwentnych bojowników imperializmu angielskiego. Cały swój majątek przeznaczył na urzeczywistnienie panowania brytyjskiego nad światem. Dlatego główny skład Klubu 300 jest związany z Anglią. Komitetowi przewodzi monarcha angielski, obecnie królowa Elżbieta II.
Fot. printerest.com
David Rockefeller (1915-2017), miliarder (jego majątek w momencie śmierci szacowano na około 3 mld dolarów) i filantrop amerykański, jeden z najbogatszych ludzi świata i ordynat fortuny Rockefellerów, współtwórca rządu światowego, w 1991 roku na spotkaniu Bildenberg powiedział: „Znajdujemy się na pograniczu globalnej przemiany. Wszystko czego potrzebujemy, to odpowiedni kryzys, a narody zaakceptują Nowy Światowy Porządek”.
Następnie: „Jesteśmy wdzięczni wydawcom „Washington Post”, „New York Times”, „Time Magazine” i innym wielkim publikacjom, których menadżerowie uczestniczyli w naszych spotkaniach i dotrzymali swych obietnic zachowania dyskrecji przez blisko 40 lat. Byłoby dla nas niemożliwością zrealizowanie naszego planu budowy światowego rządu, jeśli bylibyśmy w tym czasie przedmiotem zainteresowania prasy. Dziś jednak świat jest już dużo bardziej wyrafinowany i przygotowany do organizacji rządu światowego. Idea ponadnarodowej suwerenności elit intelektualnych i światowych bankierów jest z całą pewnością korzystniejsza od narodowego samostanowienia, praktykowanego w minionych stuleciach” (KWM, „Mistrz ceremonii: David Rockefeller” „Nasz Dziennik”, 19-20 listopada 2005, Nr 269)
Komitetowi 300 podlega World Economic Forum w Davos, zwanym też Seminarium w Davos w Szwajcarii, uformowanym przez członków Komisji Trójlateralnej, grupę de Bilderberg. Liczba osób zapraszanych na Szczyt Ekonomiczny w Davos wynosi przeważnie tysiąc. Są to najbogatsi ludzie świata. Są książętami przemysłu i finansów.
Komisją Komitetu 300 jest Klub Rzymski, który określa się jako międzynarodowa organizacja ds. badań rozwoju ekonomiczno-społecznego ludności świata Jego główną rolą jest prowadzenie badań demograficznych i propagowanie w państwach ograniczanie przyrostu naturalnego ludności (poniżej).
Organizacja ekstremistyczna Chabad Lubawicz posiada tajne wpływy w super elitarnym „Komitecie 300” i poprzez niego buduje zręby „holokaustu” ludzkości. Ludobójcze, ekstremistyczne ideologie Chabadu wspierane przez żydowską finansjerę i agresywny rasistowski syjonizm, staną się śmiercionośne dla 99 procent populacji ludzkości (https://dzienniknarodowy.pl/prezes-pis-spotkal-sie-zydowskimi-liderami-zrozumienie-naszej-kultury-ruchy-onr-maja-zadnego-wsparcia-rzadu/).
Premier w sejmie o nowym porządku świata
4 czerwca 2020 r. premier M. Morawiecki w Sejmie uzasadniając wniosek o wotum zaufania, wspomniał o nowym porządku świata:
„Szanowny Panie Prezydencie, Pani Marszałek, Wysoka Izbo! Na naszych oczach wykuwa się nowy porządek świata, świata po koronawirusie. Wiemy doskonale, że to, co dzieje się dzisiaj, będzie miało wpływ na Polskę, na Europę za pięć, za dziesięć lat” – tak rozpoczął szef rządu swe przemówienie, w którym uzasadniał wniosek o wotum zaufania”.
Użyte we wstępie sformułowanie „nowy porządek świata” zwróciło uwagę użytkowników mediów społecznościowych. Odpowiada bowiem globalistycznej koncepcji światowego rządu i systemu totalnej kontroli. Teoria „New World Order”, zaliczana przez główny nurt opinii do katalogu teorii spiskowych, przywoływana była w ostatnim czasie z powodu globalnego reżimu sanitarnego, spowodowanego światową ekspansją koronawirusa (https://www.pch24.pl/premier-w-sejmie-o-nowym-swiatowym-porzadku,76412,i.html).
Ten człowiek na pewno wie, co mówi! Polską rządzi żydowska sekta Chabad Lubawicz poprzez figuranta Morawieckiego (Stanisław Krajski, „Masoneria polska 2018).
Koronawirus jest kontrolowaną epidemią, która na celu ma nie tylko depopulację ludności świata, ale głównie wprowadzenie nowego porządku świata. To się już dzieje.
Oficer brytyjskiego wywiadu ujawnia
Fot. za: cognitive-liberty.online
John Coleman (ur. 1935) jest autorem i analitykiem spraw świata. Jest byłym brytyjskim oficerem MI6. Napisał kilka książek i liczne prace w tym analizę struktury władzy na świecie. Pisarz twierdzi, iż mając dostęp do poufnych danych odkrył istnienie siatki, pod której kontrolą znajduje się cały świat. Ludzie ci, dysponujący ogromnymi majątkami, wpływają na historię i życie codzienne. Jeden z ich planów zakłada redukcję liczby ludności i utworzenie jednego ogólnoświatowego państwa. Twierdzi on, że stosunkowo niewielka grupa ludzi działa w komitecie, który nazywa się „Komitet 300” i stanowi światowy rząd. Napisał i wydał książkę „Hierarcha konspiratorów: Komitet Trzystu”. Oto jej fragment:
„Podczas mej kariery jako oficera wywiadu brytyjskiego przy wielu okazjach miałem dostęp do ściśle tajnych dokumentów. Ich zawartość była niezwykle przejrzysta i zrozumiała. Dowiedziałem się, iż istnieje siła mogąca kontrolować rządy wielu krajów. Zostałem odsunięty i zdecydowałem się poinformować świat, który nie ma o tym pojęcia. Wyobraźcie sobie potężną grupę, która nie uznaje żadnych granic, związaną z przemysłem finansowym, ubezpieczeniowym, wydobywczym, farmaceutycznym i naftowym. Jest to „Komitet Trzystu”, elitarna grupa rządząca planetą od 1897 roku. Dziś swe oparcie znajduje w 300 najbardziej wpływowych postaciach”.
Coleman pisze, iż dla Komitetu 300 pracują inne tajne organizacje. Należy do nich m.in. założona przez amerykańskiego bankiera J.P. Morgana Rada Stosunków Międzynarodowych (CFR) składająca się z najbardziej wpływowych osób z USA i świata zachodniego, od byłych prezydentów po funkcjonariuszy CIA. W 1954 r. swą pierwszą konferencję zorganizowała Grupa Bilderberg, jednocząc amerykańskie i europejskie elity. W 1973 roku powstała kolejna wpływowa struktura, Komisja Trilateralna składająca się z przedstawicieli USA, Europy i Japonii. Jej celem było „stworzenie mechanizmu globalnego planowania i podziału surowców na dłuższy okres”. Od 1968 r. najważniejsze funkcje związane ze sprawami międzynarodowymi w ramach Komitetu Trzystu pełni Klub Rzymski. Organizacja ta jednoczy uczonych, globalistów, futurystów oraz internacjonalistów. Posiada ona swój własny wywiad i „pożycza” informacje od Interpolu, FSB i Mossadu.
Krótka lista organizacji satelickich czterech wyżej wymienionych gigantów obejmuje m.in.: Okrągły Stół (Round Table), Grupę Davida Millera, Zakon św. Jana, Amerykański Fundusz Germana Marshalla, Fundusz Chiński, Towarzystwo Fabiańskie, Czarna Szlachta, Towarzystwo Mont Peleryn, Klub Hellfire.
Coleman pisze, iż wśród członków „Komitetu 300” znajdują się m.in. władcy Wielkiej Brytanii, Holandii oraz Danii, europejskie rodziny królewskie, George Bush, Edward Carter, Houston Stewart Chamberlain, a także nieżyjący już Winston Churchill, Francis Mitterand, Jean Monet czy Ernst Oppenheimer.
W połowie lat 90-tych Rosji zaproponowano wzięcie udziału w budowie jednego ogólnoświatowego państwa. „Borys Jelcyn przystał na decyzje Komitetu 300 w sprawie eksperymentu mającego na celu podporządkowanie Rosji elicie rządzącej”.
Coleman przedstawił także plany Komitetu. Oto one:
– powstanie jedno państwo o ogólnoświatowym zasięgu, z jednym funkcjonującym systemem monetarnym, który będzie znajdować się pod kontrolą oligarchów i ich następców;
– liderzy wybierani będą spośród elity, w której panować będzie system przypominający średniowieczny feudalizm;
– funkcjonować będzie jedna religia w formie kościoła państwowego. Zakaże się funkcjonowania Kościoła Katolickiego;
– wszystkie jednostki będą posiadać swój numer identyfikacyjny. Będzie on wchodzić w skład teczki, którą każdy będzie posiadać. Złożone będą w siedzibie NATO w Brukseli;
– zniesiona zostanie instytucja małżeństwa. Dzieci odbierane będą rodzicom już na początku. Wychowywane będą w specjalnych państwowych instytucjach (spartanizm). Jeśli kobieta zajdzie w ciąże po urodzeniu dwójki dzieci, natychmiast poddana zostanie zabiegowi aborcji i sterylizacji;
– tylko członkowie Komitetu 300 będą mieć prawo użytkowania surowcami naturalnymi. Pod podobną kontrolą komitetu znajdować się będzie rolnictwo, a także przetwórstwo żywności;
– co najmniej 4 miliardy „bezużytecznych jednostek” zginie do roku 2050 w wyniku lokalnych wojen, kontrolowanych epidemii, a także szybko rozprzestrzeniających się chorób i głodu. Najszybciej maleć będzie liczba ludności USA, Kanady oraz Europy Zachodniej, osiągając ostatecznie pożądany poziom 1 miliarda. Spośród tej populacji planowaną połowę mają stanowić Chińczycy i Japończycy;
– energia elektryczna, jedzenie i woda dostarczane będą w pierwszej kolejności mieszkańcom Zachodniej Europy i Ameryki Północnej, a dopiero potem reszcie krajów.
Coleman uważa, że twórcy nowego światowego porządku poddają światową społeczność bezustannemu praniu mózgu, fałszowaniu historii, a także przeprowadzają proces tworzenia idealnego człowieka w czasie redukowania populacji planety.
Profilowanie to metoda opracowana w 1922 roku przez Królewski Instytut Spraw Międzynarodowych. Opiera się na zasadach przypominających programowanie neurolingwistyczne – zbiór technik komunikacji nastawionych na tworzenie i modyfikowanie wzorców postrzegania i myślenia u ludzi. Metodę tę wykorzystywał mjr John Riz na jeńcach wojennych, których poddawano licznym testom psychologicznym. Potem, specjalny ośrodek poświęcony manipulacjom na populacji cywili otwarto na Uniwersytecie Sussex. Ta super sekretna organizacja funkcjonowała pod nazwą Instytutu Nauk Politycznych.
Fundusz Rockefellera wspierał prace naukowców, których zadaniem było stworzenie idealnej historii świata po II Wojnie Światowej, której jedynymi zwycięzcami okazują się być jednostki angloamerykańskie. Fundacja wspiera także program tworzenia idealnych jednostek ludzkich, w tym geniuszów i nieustraszonych żołnierzy.
Program regulujący wzrost populacji zaakceptowany został na specjalnej konferencji. Jej głównym celem była redukcja urodzeń w krajach spoza kręgu cywilizacji zachodniej. Program obejmuje 100 krajów i używa takich metod jak przymusowa sterylizacja.
Opinia na temat światowego rządu Władymira Nikiforowa, byłego pułkownika KGB, starszego oficera 1. Dywizji 5. Wydziału Komitetu Relacji Ekonomicznych z Zagranicą mówi:
– w latach 80-tych pracowałem w południowo-zachodniej Azji – w Wietnamie, Laosie, Kambodży i Chinach. Spotykałem oczywiście kolegów z innych agencji wywiadowczych i współpracowaliśmy z rządami tych państw. Przy licznych okazjach mówiono mi o istnieniu światowego rządu, zwykle podczas prywatnych rozmów. Wszyscy prezydenci bronią się przed nimi, ale wiedzą, że mogą być jedynie marionetkami w rękach rządzącego systemu, który stanowi jedynie 2% populacji świata, czyli najbogatszych. Wiem, że w jego skład wchodzą monarchowie Wielkiej Brytanii i Hiszpanii, a także ich małżonkowie. Tzw. światowy rząd wykupił wszystko. Kontrolują oni konflikty zbrojne i tworzą nowe choroby, jak np. ptasia gryp, aby z jednej strony kontrolować ludzi, a z drugiej pozbyć się niepotrzebnego balastu. W wyniku tego, jak mi powiedziano, stworzone zostanie nowe społeczeństwo – ubezwłasnowolniona masa. Centrum tych operacji jest leżąca w Nowym Jorku świątynia, znajdująca się niedaleko zniszczonych w 2001 Twin Towers. Tam spotykają się od czasu do czasu.
Coleman o Polsce: „Na podstawie powyższego celu, duże pole w doszukiwaniu się matactw agendy komitetu, daje fakt „upadku komunizmu” w Polsce i Układu Warszawskiego, gdzie poszczególne przemiany w Bloku wschodnim, były wykorzystywane przez Komitet 300, nietrudno się domyślić, że jest to ortodoksyjnie katolicki kraj, również sam autor mówi, że też za kulisami Ruchu Solidarności stali… żydowscy potomkowie bolszewików”.
Agenda 2030
Wielu sądzi, że to ONZ jest czymś w rodzaju rządu światowego. Tymczasem jest to zasłona dymna do ustanowienia przez Komitet 300 nowego porządku świata. Agenda 2030 na rzecz Zrównoważonego Rozwoju jest deklaracją Organizacji Narodów Zjednoczonych podpisaną w 2015 r. Polska podpisała ją wraz ze 192 państwami członkowskimi ONZ i tym samym zadeklarowała ich realizację. Cele Agendy 2030 są zbieżne z celami Komitetu 300 (rząd światowy), które zostały przedstawione powyżej.
Polska dobrowolnie zgodziła się na wcześniejsze raportowanie do ONZ o postępach w realizacji wszystkich celów zrównoważonego rozwoju w naszym kraju. Pierwszy przyjęty przez rząd w czerwcu tego roku raport zaprezentowano w lipcu podczas pierwszego przeglądu wdrażania przez Polskę Celów Zrównoważonego Rozwoju określonych w Agendzie 2030.
Agenda skupia się na trzech dużych obszarach – gospodarczym, środowiskowym i społecznym. Zawiera 17 celów i 169 zadań. Cele te to m.in: wyeliminowanie ubóstwa i głodu, dobre zdrowie i jakość życia, dobra jakość edukacji, czysta i dostępna energia, wzrost gospodarczy i godna praca, innowacyjność, mniej nierówności, zrównoważone miasta i społeczności, odpowiedzialna produkcja i konsumpcja, działania z dziedziny klimatu.
Agenda 2030 to nic innego, jak tylko nowe wydanie komunizmu.
Agenda 2030 wprost domaga się ograniczenia liczby ludności na świecie, zniszczenia klasy średniej, własności prywatnej (ziemia nie może być traktowana jako zwykły aktyw, dopuszcza się jej zabieranie w celu tworzenia higienicznych warunków życia dla innych ludzi, w interesie całego społeczeństwa, i tym podobne), wprowadzenia pełnej kontroli nad obywatelami, ale w taki sposób, by oni sami to zaakceptowali. Dwa z siedemnastu celów Agendy 2030 zakładają zapewnienie szeroko pojętych praw reprodukcyjnych i seksualnych na świecie (https://www.pch24.pl/agenda-2030–zrownowazony-rozwoj-depopulacji,62691,i.html).
Twórcy Agendy 2030, a za nimi przedstawiciele polskiego rządu, planują między innymi wprowadzenie szeregu podwyżek (według założeń mają ograniczyć ubóstwo), ograniczenie prawa własności, narzucić Polakom wymianę pieców (początkowo przy partycypacji finansowej państwa, później już bez niej), zakazać poruszania się samochodami spalinowymi po centrach miast, zaprowadzić politpoprawną indoktrynację na modłę ONZ i zaprzęgnąć całe społeczności do działalności na rzecz Agendy 2030, wdrożyć dość tajemniczo brzmiące „zwiększenie opieki instytucjonalnej nad dziećmi”, ograniczyć możliwości zatrudniania ludzi na umowy inne niż pełnoetatowe. Nie brakuje też oczywiście zapewnień realizacji celów dotyczących „zmian klimatycznych”.
Poniższy szablon, zainspirowany sprawozdaniem Sekretarza Generalnego w sprawie globalnych działań następczych i przeglądu Agendy na rzecz Zrównoważonego Rozwoju na 2030 r. (A/70/684):
– ocena sytuacji w odniesieniu do zasady „zapewnienia, że nikt nie pozostanie w tyle” na poziomie globalnym;
– identyfikacja luk, obszary wymagające pilnej uwagi, zagrożenia i wyzwania;
– cenne wnioski wyciągnięte na temat eliminacji ubóstwa i promowania dobrobytu;
– pojawiające się problemy, które mogą wpłynąć na realizację eliminacji ubóstwa i osiągnięcie dobrobytu;
– obszary, w których wymagane jest prowadzenie polityki przez forum polityczne wysokiego szczebla;
– zalecenia polityczne dotyczące sposobów przyspieszenia postępu w zwalczaniu ubóstwa
Zapewnia wspólny plan pokoju i dobrobytu dla ludzi i planety, teraz i w przyszłości. W jego sercu znajduje się 17 celów zrównoważonego rozwoju (SDG), które są pilnym wezwaniem do działania wszystkich krajów – rozwiniętych i rozwijających się – w ramach globalnego partnerstwa. Uznają, że likwidacja ubóstwa i innych niedostatków musi iść w parze ze strategiami, które poprawiają zdrowie i edukację, zmniejszają nierówności i pobudzają wzrost gospodarczy – wszystko to przy jednoczesnym przeciwdziałaniu zmianom klimatycznym i działaniom na rzecz ochrony naszych oceanów i lasów.
Komisja ds. Funkcjonowania ECOSOC i inne organy międzyrządowe oraz fora są zapraszane przez przewodniczącego ECOSOC w celu dostarczenia istotnych informacji do HLPF, ukazujących ich wkład w ogólne cele Programu 2030, w szczególności w cele zrównoważonego rozwoju (SDG) oraz cele, które są najbardziej odpowiednie istotne dla ich odpowiednich uprawnień.
Agenda 2030 zmierza do:
– osłabienia rodziny poprzez podważenie małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny;
– naruszenia dobra dziecka oraz podważenia praw i roli rodziców poprzez wzywanie do wprowadzenia bez wiedzy i zgody rodziców edukacji dzieci i nastolatków o życiu seksualnym człowieka nacelowanej na naukę o aborcyjnym zabijaniu dziecka nienarodzonego, środkach hamujących płodność i czerpaniu przyjemności seksualnej. Jednocześnie umożliwia promowanie wprowadzenia dostępu do środków hamujących płodność i aborcyjnego zabijania dzieci nienarodzonych dla nastolatków bez wiedzy i zgody rodziców.
Powyższe niebezpieczeństwa stwarzają dwa narzędzia: ideologiczna interpretacja niejasnych terminów oraz wybiórcze dobieranie odpowiednich wskaźników mierzących postęp realizacji danych Celów Zrównoważonego Rozwoju. Przede wszystkim Agenda 2030 zawiera wiele niedookreślonych pojęć, które z punktu widzenia dotychczasowych działań komitetów, organów i agend ONZ już w chwili obecnej są interpretowane przez nie ze szkodą dla dobra rodziny i dzieci. Dotychczasowa praktyka ukazuje, że pojęcia takie jak: „gender”, „prawa reprodukcyjne i seksualne”, „inny status” czy „dyskryminacja” interpretowane są jako zawierające tzw. „prawo do aborcji”, „prawa osób LGBT” oraz „prawo do kompleksowej edukacji seksualnej”. Natomiast postanowienia wzywające do ochrony rodziny, wzmacniające prawa i rolę rodziców w wychowaniu dzieci zostały odrzucone w trakcie negocjacji nad kształtem Agendy 2030. W ramach Celów Zrównoważonego Rozwoju rodzina pojawia się tylko trzy razy i to w marginalnym kontekście (podziału obowiązków domowych, prowadzenia rodzinnych gospodarstw rolnych oraz stwarzania środowiska przyjaznego dla rozwoju dziecka). Ponadto sam dobór niektórych wskaźników (opisanych poniżej) budzi wiele zastrzeżeń z punktu widzenia ochrony dobra rodziny i jej członków (https://ordoiuris.pl/rodzina-i-malzenstwo/agenda-2030-przyszlosc-bez-rodziny).
Pojęcie zrównoważonego rozwoju pochodzi pierwotnie z leśnictwa, a stworzone zostało przez Hansa Carla von Carlowitza. Oznaczało ono pierwotnie sposób gospodarowania lasem polegający na tym, że wycina się tylko tyle drzew, ile może w to miejsce urosnąć, tak by las nigdy nie został zlikwidowany, by mógł się zawsze odbudować.
Koncepcja zrównoważonego rozwoju była na początku XIX wieku propagowana przez wszystkie niemieckie Wyższe Szkoły Leśne. Niemieckie leśnictwo cieszyło się wówczas dużym uznaniem na całym świecie, w związku z czym pojęcie to zostało przejęte przez wielu naukowców z innych krajów, od Francji po Włochy. Zostało przetłumaczone na angielski, gdzie była mowa o „Sustained Yield Forstery”. Określenie „sustainable” zostało następnie przejęte przez ruch ekologiczny i w latach osiemdziesiątych ponownie wprowadzone do debaty politycznej. Obecnie definicja zrównoważonego rozwoju nie ogranicza się wyłącznie do sfery leśnictwa.
Podstawowe pojęcia (na podstawie Raportu Brundtland)
Dla prawidłowego zrozumienia, czym jest zrównoważony rozwój, kluczowe są dwa pojęcia: koncepcja podstawowych potrzeb oraz idea ograniczonych możliwości, a zwłaszcza wytrzymałości światowego systemu ekologicznego. Definicje tych pojęć brzmią następująco:
Zrównoważony rozwój to rozwój, który zaspokaja potrzeby obecne, nie zagrażając możliwościom zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń. Opiera się na dwóch podstawowych pojęciach:
– pojęciu „potrzeb”, w szczególności podstawowych potrzeb najbiedniejszych na świecie, którym należy nadać najwyższy priorytet;
– pojęciu ograniczeń, narzuconych zdolności środowiska do zaspokojenia potrzeb obecnych i przyszłych przez stan techniki i organizacji społecznej.
Definicja z raportu Brundtland cytowana jest zazwyczaj w skróconej formie. W kręgach specjalistów w małym stopniu dyskutowano do tej pory ideę ograniczonych możliwości. Swój rodowód wywodzi ona ze znanej opinii Klubu Rzymskiego „Granice wzrostu”. Zgodnie z tą opinią, w celu zapewnienia dalszej egzystencji życia na Ziemi i możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb wszystkich ludzi i przyszłych generacji, należy zadbać o zrównoważony rozwój wszelkich dziedzin życia i ludzkiej działalności (https://pl.wikipedia.org/wiki/Zr%C3%B3wnowa%C5%BCony_rozw%C3%B3j).
„Granice wzrostu”
W 1972 r. ukazał się raport „Granice wzrostu” dotyczący komputerowej symulacji wykładniczego wzrostu gospodarczego i demograficznego z ograniczoną podażą zasobów, zlecony przez Klub Rzymski i finansowany przez Fundację Volkswagena i Wyniki badań zostały po raz pierwszy zaprezentowane na międzynarodowych spotkaniach w Moskwie i Rio de Janeiro latem 1971 roku. Autorami raportu są Donella H. Meadows, wspomniany wyżej Dennis L. Meadows, Jørgen Randers i William W. Behrens III, reprezentujący zespół 17 naukowców.
Raport został skrytykowany przez naukowców, ekonomistów i biznesmenów. Krytycy twierdzili, że historia udowodniła, że prognozy są nieprawidłowe, co było oparte na popularnym przekonaniu, że „Limity wzrostu” przewidują wyczerpanie zasobów i związane z tym załamanie gospodarcze do końca XX w. Raport „Granice wzrostu” stał się przedmiotem kpiny już w latach siedemdziesiątych. Zaatakowano metodykę, komputer, wnioski, retorykę i osoby stojące za projektem.
Alexander King, który po śmierci Peccei został prezesem Klubu w latach 1984-1990 który, sam przyznał, że celem Klubu było wdrażanie polityki ludobójstwa dla państw III świata. Był on stworzony po to, aby się upewnić, że nigdy nie nastąpi rozwój państw III świata i że czarni i brązowi ludzie tego świata nie staną się zbyt liczni. Klub Rzymski zapoczątkował ludobójczą mentalność, w której Holdren, Cass Sunstein i inni w administracji prezydenta Obamy byli obecni.
Adam Schaff (1913-2006), polski filozof pochodzenia żydowskiego, był uważany za głównego i oficjalnego ideologa marksizmu. od 1969 r. był członkiem powstałego w 1968 r. Klubu Rzymskiego, a 1987 r. pierwszym prezesem Polskiego Towarzystwa Współpracy z Klubem Rzymskim. Klub Rzymski jest komisją Klubu 300 (rząd światowy) i jego główną rolą jest prowadzenie badań demograficznych i propagowanie w państwach ograniczanie przyrostu naturalnego ludności. Według jednego z członków tego klubu prof. Meadowsa, Polska ma liczyć 15 mln mieszkańców.
Prof. Dennis L. Meadows w 1974 r., po kongresie demograficznym, który odbył się w Bukareszcie, udał się w objazd stolic ówczesnych krajów socjalistycznych, między innymi do Warszawy. Z tej okazji ukazujący się w PRL tygodnik „Kultura” (nr 2/604 z 12 stycznia 1975 roku) przeprowadził wywiad z prof. Meadowsem zatytułowany „Granice prognozy”, w którym uczony stwierdził, że około 15 milionów ludności dla Polski „gwarantowałoby równowagę”, (Wywiad z profesorem Dennisem na stronie: http://www.twx.bloog.pl/id,3910394,title,Granice-Wzrostu-Wywiad-z-profesorem-Dennisem-L-Meadows,index.html).
To zapewne wówczas wprowadzono w życie program depopulacji ludności świata.
Wychowanie dzieci w Sparcie
Agenda 2030 będzie wdrażać dość tajemniczo brzmiący postulat: „zwiększenie opieki instytucjonalnej nad dziećmi”. Coleman pisze, że Komitet 300 między innymi będzie zabierał rodzicom dzieci. „Dzieci odbierane będą rodzicom już na początku. Wychowywane będą w specjalnych państwowych instytucjach”. Tak właśnie był w Sparcie.
Po wojnie trojańskiej z państw założonych przez Dorów na Peloponezie najpotężniejszym była Sparta. Członkowie Towarzystwa British-Izraelites powołują się na Józefa Flawiusza, który napisał, że Spartanie pochodzą od Abrahama. Dorowie zajęli Lakonię i od Sparty przyjęli nazwę Spartanie, choć nie byli tymi Spartanami, z których wywodziła się Helena i król Sparty Menelao W Starym Testamencie jest mowa o tym, że Spartanie i Żydzi są braćmi. Są tam zamieszczone dwa listy. Jeden od Jonatana do Spartan, natomiast drugi jest odpisem listu, który przysłał arcykapłanowi Oniaszowi, Arejos, król Spartan. Oto jego treść: „W pewnym zapisie, który odnosi się do Spartan i do Żydów, znaleziono, że są braćmi i że pochodzą z rodu Abrahama. Teraz więc, skoro to już wiemy, dobrze zrobicie, jeżeli napiszecie do nas o waszym powodzeniu. Wtedy my damy wam odpowiedź. Wasze bydło i wasz dobytek należy do nas, a to, co my posiadamy, jest wasze. Wydajemy polecenie, aby wam zostały oznajmione te słowa” (1Mch 12, 1-19).
Spartanie odróżniali się od innych plemion greckich. Prowadzili bardzo surowy tryb życia. Głównym ich zajęciem były ćwiczenia wojskowe, wojna była świętem, a śmierć na polu bitwy najwyższą chwałą. Państwo kontrolowało życie prywatne obywateli. Mężczyźni mieszkali i jadali razem, głównie słynną „czarną zupę”, prawdopodobnie z krwi i korzeni, na którą Grecy patrzyli ze zgrozą. Niemowlęta ułomne zabijano, zdrowe zanurzano w lodowatych strumieniach górskich. Chłopców zabierano matkom w wieku siedmiu lat. Mieszkali w koszarach do 30 roku życia. Wychowanie młodzieży, również dziewcząt, dostosowane było da zadań militarnych. Od najwcześniejszego dzieciństwa hartowano Spartan na ból, niewygody, uczono podstępów, kłamstwa i kradzieży. Osiągając wiek męski Spartanie zaczęli przypisywać magiczne właściwości swym długim włosom. Według podań „długość włosów oznaczała siłę fizyczną i stała się świętym symbolem”.
Podważenie małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny
Agenda 2030 zmierza między innymi do osłabienia rodziny poprzez podważenie małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny. Jest to postulat byłego doradcy prezydenta Obamy, Sunsteina. W książce „Nudge” Cass Robert Sunstein (ur. 21 września 1954) proponuje zlikwidowanie rządowego uznania instytucji małżeństwa. „Zgodnie z naszą propozycją słowo „małżeństwo” nie byłoby już obecne w żadnych przepisach prawnych, a licencje małżeństwa nie byłyby już oferowane ani uznawane przez żaden szczebel władzy”, argumentuje Sunstein. Kontynuuje: „Jedynymi statusami prawnymi, które przyznawałyby parom, byłaby związek cywilny, który byłby umową o partnerstwie między dwiema dowolnymi osobami”. Mówi dalej: „Rządy nie będą poproszone o popieranie poszczególnych związków, nadając im termin „małżeństwo”, i odsyła do uznanego przez państwo małżeństwa jako „oficjalnego schematu licencji”. Sunstein zwrócił się do Senatu w dniu 11 lipca 1996 r., doradzając przeciwko ustawie o obronie małżeństwa. Tacy ludzie pracowali w administracji prezydenta Obamy.
Cdn.
Stanisław Bulza
================
============
Część II.
Justice4Poland.com 
Recent Comments